Het begon veelbelovend. Tassen en tenten, pannen en jerrycans, alles werd in de prachtig bestickerde bus geladen. De zon scheen toen Baukje, Rowena en Dionne op donderdagochtend om 8 uur vertrokken, vanaf de Voedselbank in Amsterdam. Vrienden, familie en YFM-ers waren, ondanks brakheid, gekomen om ze uit te zwaaien.
Na een voorspoedig stukje werd in Rotterdam de laatste informatie verkregen en de eerste liters Biodiesel werden in de bus gegoten. Een bandje speelde, de zon scheen en Anneke sloot zich aan bij het team.
Het YFM team werd gevraagd of zij nog een plekje hadden voor een gitarist, die was meegevraagd om de reis van een muzikaal tintje te voorzien. Daar hadden de dames natuurlijk niets op tegen dus namen ze een kleine omweg via Gouda.
Nog voordat ze Gouda bereikte, begon er een lampje te branden in de bus. In eerste instantie dachten de dames dat het niet zo belangrijk zou zijn. Maar toen Dionne de handleiding van de bus erbij pakte, luidde het onherroepelijke oordeel: Zet de bus onmiddellijk stil en ga naar een garage. Zo geschiedde.
De bus werd bij Gouda Station stilgezet, waar Edo zich aansloot. Tijdens het wachten op de ANWB zorgde hij voor live gitaar muziek, wat het wachten een stuk aangenamer maakte. De ANWB-meneer zag wat de dames zelf niet hadden gezien; de V-snaar was kapot. Gelukkig was hierop voorbereid en hadden ze zelf al een V-snaar meegenomen. Helaas was dit niet de juiste en moest de ANWB-meneer even een nieuwe gaan halen. Met soeplesse zette hij de nieuwe snaar onder de bus en startte de motor. Hier kwam helaas de tweede teleurstelling. In de motor zat het onderliggende probleem. Een technisch verhaal volgde, waarvan ze niet alles begrepen en onthielden. Maar de kern was duidelijk; de motor zorgde ervoor dat de V-snaar snel afgesleten werd en binnen afzienbare tijd weer kapot zou gaan, als ze zouden doorrijden. Het risico was te groot, want stilstaan langs de Duitse Autobahn of in een Oostenrijkse tunnel, wordt ook niet echt aanbevolen.
Langzaam drong het door; Rome gaat niet lukken, het avontuur is voorbij.
Boosheid en verdriet kwamen los en er werd even flink gescholden. Rowena en Anneke wilden echter zo graag verder, dat zij met Edo op een trein zijn gesprongen en zich bij andere teams hebben aangesloten, die het land al bijna uit waren.
Baukje en Dionne ontfermden zich over de bus. Na een nachtje in Dordrecht bij de ouders van Baukje, en een bezoek aan Villa Augustus, reden zij op vrijdag door naar Amsterdam. Ze wilden graag naar het festival van de Rollende Keukens, maar wisten niet zo goed wat ze daar konden doen. Een paar telefoontjes later was alles geregeld; Igor van Mr. Kitchen had nog wel een plaatsje voor ze op het terrein en als ze even langs Baambrugge reden, konden ze gedroogde worsten van Brandt&Levie ophalen om te gaan verkopen. Zo gezegd, zo gedaan.
Een paar uur later stonden Baukje en Dionne in hun mooie rode overalls worst en port te verkopen op een gezellig festivalterrein. Een verrassing voor andere YFM-ers die al op het festival aanwezig waren. Na een leuke avond is er een kleine winst gemaakt, die weer in het sponsorpotje komt.
Het verdriet van de mislukte reis, doet echter niks af aan het project waar we geld voor ophalen! Alle donaties zijn nog van harte welkom en komen ten goede aan ons goede doel.
Update: Rowena en Anneke hebben Rome succesvol bereikt! Na een rondje om het Colosseum zijn ze te gast geweest bij de Nederlandse ambassade in Rome. Verslag van Rowena volgt later.
No comments:
Post a Comment